Pytanie czytelnika: wolumin startowy Maca z rozróżnianiem APFS/wielkośćmi liter powoduje problemy

Dzisiaj otrzymałem e-mail od „Mischu”, czytelnika, który miał mały „wypadek” podczas instalacji swojego Maca. Podsumowałem treść tutaj:

Dzisiaj całkowicie ponownie zainstalowałem komputer Mac, ale nie wybrałem „APFS” podczas instalacji, ale „APFS - wielkie/małe litery”. Zauważyłem to, ponieważ instalacja instalatora Adobe CC nie działała.

Jakie wady dostanę z innymi aplikacjami? Czy mogę to później zmienić na „APFS”? A może powinienem utworzyć kopię zapasową, ponownie zainstalować komputer z „APFS”, a następnie przywrócić z kopii zapasowej?

O cholera. Mam głupie przeczucie, że w pewnym momencie coś wyleci mi w twarz. Czy ktoś może pomóc lub oświecić?

Jabłko to nie tylko jabłko...

Nadal znam problem z rozróżnieniem wielkich i małych liter z hostingów, które działały pod Linuksem lub pod Windows. Podczas gdy serwery z Linuksem są ostrożne z małymi i dużymi literami i zgłaszają plik jako „niedostępny”, jeśli połączono „apfel.jpg” zamiast „apple.jpg”, komputer z systemem Windows zwykle nie dba o to.

Odkąd znam komputer Mac, wielkość liter nie jest rozróżniana, a dysk startowy nowych komputerów Mac jest zawsze formatowany BEZ tej opcji. Deweloperzy piszący oprogramowanie na platformę macOS (tacy jak Adobe) są odpowiednio przygotowani na to, że Mac jest bardziej „dostosowany” do nazw plików. W rzeczywistości Linux jest tutaj bardziej precyzyjny, ponieważ „mal” to coś innego niż „mal”, ale jesteśmy tutaj z macOS i tam jest bardziej tolerancyjny z nazwami plików.

W einem Forum Znalazłem następujące wyjaśnienie:

[…] Wariant z dużymi/dolnymi obudowami ma właściwie wady tylko dla komputerów stacjonarnych / notebooków. Na przykład nie można z nim zainstalować wielu produktów Adobe (np. aktualny Photoshop Elements). A potem z FileVault. I tak dalej.

Rozszerzone wielkie/małe litery mogą właśnie to zrobić: W folderze, np. B. Zapisz "amarok" i "Amarok" i "aMarok" jako trzy pliki. Ale jeśli program zakłada, że ​​nie jest rozróżniana wielkość liter, pojawiają się problemy.

Więc sformatuj do Extended BEZ wielkich / małych liter, wtedy wszystko powinno być w porządku. To może się zmienić w ciągu najbliższych kilku lat, ale teraz? W ten sposób masz mniej stresu.

Tak więc zalecenie brzmi: Zawsze formatuj dysk twardy BEZ rozróżnienia na wielkie i małe litery. Osobiście nie jestem świadomy żadnej przewagi tej opcji.

Z jakim systemem plików Apple dostarcza komputery Mac?

Często zastanawiałem się, do czego służy opcja „wielkie i małe litery”, ale do tej pory ze „względów bezpieczeństwa” podczas formatowania dysków twardych używałem tylko normalnych wariantów HFS+ i APFS, ponieważ sam Apple używa ich domyślnie używane przez komputery Mac, które dostarczają. Jak teraz uzyskać wolumin rozruchowy w APFS bez opcji uwzględniania wielkości liter bez wykonywania pełnej przebudowy?

Konwersja do APFS z oprogramowaniem do tworzenia kopii zapasowych

Rozwiązaniem jest: zewnętrzny dysk twardy i Program do tworzenia kopii zapasowych, taki jak SuperDuper lub Carbon Copy Cloner używać. Zewnętrzny dysk twardy jest dostarczany z Narzędzie dyskowe najpierw sformatowane do formatu „APFS” (bez wielkich i małych liter!), ponieważ dyski są zazwyczaj dostarczane przez producenta w formacie ExFAT. Jeśli to nie zadziała od razu, jest oto instrukcje.

Następnie użyj oprogramowania, aby skopiować rozruchową kopię zapasową z systemowego dysku twardego na zewnętrzny dysk twardy.

W kolejnym kroku uruchamiamy Maca z zewnętrznego dysku twardego (naciśnij i przytrzymaj klawisz „ALT” podczas uruchamiania systemu, aż pojawi się wybór) i sprawdzamy, czy wszystkie ważne dane nadal tam są. Zwykle powinno tak być, ponieważ programy do tworzenia kopii zapasowych sprawdzają dane po utworzeniu kopii zapasowej.

Jeśli wszystko zadziałało, wracamy do Narzędzia dyskowego i ponownie sformatujemy wewnętrzny dysk twardy na „APFS” (wielkość liter nie jest rozróżniana!). Następnie kopiujemy wszystkie dane z zewnętrznego dysku twardego z powrotem na wewnętrzny dysk twardy za pomocą wybranego przez nas programu do tworzenia kopii zapasowych.

Teraz kładziemy się „Preferencje systemowe > Dysk startowy” ponownie ustaw wewnętrzny dysk twardy jako wolumin startowy (jeśli się zmienił) i uruchom ponownie komputer Mac. Najlepiej odłączyć zewnętrzny dysk twardy, aby mieć pewność, że Mac korzysta z wewnętrznego dysku twardego.

Jeśli uruchomi się poprawnie, instalacja za pomocą Adobe CC Installer powinna przejść bezproblemowo i na początek masz „system plików wolny od ryzyka”.

Jen Kleinholz( Założyciel i Sir Apfelot )

Jens prowadzi bloga od 2012 roku. Pełni rolę Sir Apfelot dla swoich czytelników i pomaga im w problemach natury technicznej. W wolnych chwilach jeździ na elektrycznych monocyklach, robi zdjęcia (najlepiej iPhonem oczywiście), wspina się po górach Hesji lub wędruje z rodziną. Jego artykuły dotyczą produktów Apple, nowości ze świata dronów czy rozwiązań aktualnych błędów.