Aby przetestować aktualne wersje beta lub dwie równolegle instalować różne edycje macOS, możesz tworzyć woluminy APFS na dysku twardym komputera Mac zamiast tworzyć partycje. Zaletą jest to, że partycja zajmuje tyle miejsca, ile potrzebuje, więc nie trzeba wcześniej rezerwować dla niej stałego przydziału pamięci. Ale czy są też wady? Jasne, że jest. Dlatego w tym małym przewodniku zestawiłem porównanie zalet i wad woluminów APFS i partycji dysków twardych na Apple Mac. Jeśli masz jakieś pytania lub sugestie, zostaw komentarz.
Rozdziały w tym poście:
Wolumin APFS z macOS (wysoki) Sierra
Niektóre wersje systemu macOS 10.12 Sierra są również kompatybilne z APFS i podobnymi terminalmożna używać poleceń i funkcji głośności, system plików jest szczególnie zalecany dla systemu macOS 10.13 High Sierra i wyższych. Oczywiście nowsze systemy operacyjne Mac mogą być również instalowane i używane na woluminie APFS; tj: macOS 10.14 Mojave i macOS 10.15 Catalina. W tych wersjach służy do równoległej instalacji innego systemu operacyjnego Mac lub Wersja beta konieczne tylko do stworzenia woluminu; szybki i łatwy pomiar. Możesz znaleźć instrukcje z linkiem ze wstępu ;)
Wykryj aplikacje 32- i 64-bitowe: Użyj Go64 jako darmowego narzędzia
Plusy i minusy woluminów APFS na Macu
Po prostu kontynuując to Narzędzie dyskowe każdy użytkownik może łatwo zapewnić, że aplikacje, które nie są już obsługiwane, będą działać ponownie, na przykład, nawet jeśli zainstalowany jest najnowszy system operacyjny. Ponieważ tam, gdzie oprogramowanie 32-bitowe nie jest już obsługiwane przez Catalinę, nadal działa pod Mojave. Nie jest jednak możliwe zainstalowanie innego systemu operacyjnego, takiego jak Linux lub Microsoft Windows, na woluminie APFS, ponieważ wymagają one systemu FAT (np. exFAT) lub NTFS.
| Zalety wolumenu APFS | Wady woluminu APFS |
| Łatwy w konfiguracji | Pozwala na kilka indywidualnych ustawień |
| Szybkie tworzenie | Nie nadaje się do systemu macOS 10.12.6 Sierra lub starszego |
| Dynamiczny dostęp do przestrzeni magazynowej | Nie nadaje się do systemów Windows, Linux lub innych |
| Dobry również dla początkujących | Tylko od 10.13 High Sierra dla dysków fuzyjnych lub dysków twardych HDD |
| Zoptymalizowany do użytku z pamięcią masową SSD i dyskami twardymi | Może powodować problemy z kopiami zapasowymi Time Machine |
Partycja dysku twardego do bardziej indywidualnego użytku
Partycjonowanie dysku twardego jest idealne dla doświadczonych użytkowników, którzy chcą używać innego systemu plików i innego lub starszego systemu operacyjnego na nowo utworzonej partycji. Musisz jednak wiedzieć o właściwościach systemów, formatowaniu i wymaganej pamięci. Ile miejsca potrzebuje system, aplikacje i pliki? Ile należy zostawić dla pozostałych partycji? Wszystko to wchodzi w prace przygotowawcze.
Plusy i minusy partycji dysków twardych Mac
Nawet jeśli jest to nieco bardziej złożone, istnieje więcej opcji wykorzystania dodatkowego przydzielonego miejsca na dysku twardym - jeśli jest to konieczne i pożądane przez użytkownika. Jeśli obok Cataliny czy może High Sierra ma być zainstalowany nie tylko Mojave, ale zupełnie inny system, to partycja jest lepsza niż wolumin. Poniżej zebrałem dla Ciebie jasny przegląd.
| Zalety partycji dysku | Wady partycji dysku |
| Indywidualna alokacja systemu plików i formatowania / tablicy partycji | Wymagana jest większa wiedza i planowanie |
| Możliwa instalacja starszego systemu Mac OS oraz Windows, Linux lub podobnych | Naprawiono miejsce na dysku twardym |
| Partycję można ponownie zmienić w Narzędziu dyskowym | Rozpuszczanie woluminu APFS jest obecnie możliwe tylko za pośrednictwem terminala |
Related Stories
Fuzzy Feelings: świąteczne reklamy Apple z wątpliwymi przesłaniami- Posłuchaj: Wywiad z Timem Cookiem w podcaście BBC „Dua Lipa: At Your Service”
- Przegląd: Apple nadal sprzedaje te urządzenia ze złączem Lightning
- Swift Student Challenge 2024: Apple da sygnał do startu w lutym
- Kiedy macOS będzie kompatybilny tylko z Apple Silicon?
- Rozmowa o zarobkach: Tim Cook odpowiada na pytania dotyczące rozwoju sztucznej inteligencji firmy Apple
- Już po dwóch latach: anulowano subskrypcję Apple Music Voice
- Rodzina chipów M3: niepotrzebnie skomplikowane ulepszenie Apple
Jens prowadzi bloga od 2012 roku. Pełni rolę Sir Apfelot dla swoich czytelników i pomaga im w problemach natury technicznej. W wolnych chwilach jeździ na elektrycznych monocyklach, robi zdjęcia (najlepiej iPhonem oczywiście), wspina się po górach Hesji lub wędruje z rodziną. Jego artykuły dotyczą produktów Apple, nowości ze świata dronów czy rozwiązań aktualnych błędów.
Nie wspomniałeś o „wady”, która polega na tym, że jeśli sformatujesz zewnętrzny dysk SSD za pomocą APFS, macOS nie oferuje już opcji korzystania z Narzędzia dyskowego w celu przekonwertowania go z powrotem do innego formatu. Wymaga to sięgnięcia po terminal.
Zawsze chętnie pomożemy... ;-)
Witaj Niebieski Sokół! Po prostu przeczytałem to ponownie. Możesz także usunąć wolumin APFS z kontenera. Możesz znaleźć odpowiednie instrukcje tutaj w Apple.
O ile rozumiem, możesz usunąć APFS z jego kontenera, ale FDP nie oferuje opcji formatowania (usuwania) dysku SSD z APFS z powrotem do HFS. Następnie możesz po prostu usunąć wolumin APFS i utworzyć nowy, całkowicie pusty
(Wolałbym nie testować tego na moim mozolnie skonfigurowanym dysku SSD)
Znalazłem "rozwiązanie"...
zacznij od zewnętrznego nośnika, w razie potrzeby zainstaluj pendrive, a nie partycję odzyskiwania...
Przejdź do Narzędzia dyskowego i ustaw je tak, aby wyświetlało wszystkie urządzenia.
Wyłącz wolumin APFS (dysk systemowy do usunięcia).
Usuń wolumin APFS z kontenera (jest też przycisk z symbolem +/- w lewym górnym rogu).
Następnie możesz ponownie sformatować kontener w HFS+, w razie potrzeby zrepartycjonować dysk w HFS+ (w przeciwnym razie podczas sprawdzania przy użyciu pierwszej pomocy zostaną wyświetlone błędy).
Więc prawdopodobnie jest to trochę bardziej skomplikowane, ale możliwe.
Ach ok! Tego też bym nie testował. :D Przegroda ma pewne zalety... wiesz co masz! :D
Jeśli chodzi o wady woluminu APFS, mówi on zwięźle: „Może prowadzić do problemów z kopiami zapasowymi Time Machine”…
Czy można dowiedzieć się o tym trochę więcej?
Do tej pory zawsze tworzyłem 3-4 prawdziwe partycje dysku twardego na wszystkich komputerach Mac, ale właśnie uruchomiłem nowego iMaca „po wyjęciu z pudełka” i dokonałem kilku ustawień początkowych bez wcześniejszego partycjonowania, ponieważ mój zawsze był bardzo sprawny i rzetelny „średni” dealer Apple’a (tj. nie jeden z dużych graczy) wielokrotnie zapewniał, że „już go nie potrzebujesz” (podobnie jak okazjonalna defragmentacja FP, co w przeszłości nie było niczym niezwykłym).
Ale teraz znowu się trochę martwię...
Możesz dowiedzieć się, gdzie są problematyczne miejsca tutaj w tym poście czytaj.
Jeśli dobrze rozumiem artykuł, do którego prowadzi link, problem wydaje się bardziej polegać na tym, że kopia zapasowa Time Machine NA dysku sformatowanym w formacie APFS może obecnie powodować trudności, a mniej, aby została przeniesiona z dysku sformatowanego w formacie HFS+ (zewnętrznego) na wewnętrzny (jeśli konieczne sformatowanie w formacie APFS) jedź DO TYŁU, aby grać. Czy może coś źle rozumiem?
Jeśli jednak obecnie (tylko) zapisanie kopii zapasowej pamięci TM na (zewnętrznym) dysku APFS może stanowić problem, rozwiązaniem powinno być sformatowanie dysku wewnętrznego za pomocą APFS - a tym samym utworzenie tam innego (wirtualnego) woluminu APFS (np. dla MacOs inną wersję) zamiast konwencjonalnej partycji, zwłaszcza że wolumin APFS jest oczywiście wymagany jako wolumin startowy od Mojave.
Ale to, co nie będzie już działać od Mojave, to to, że mniejsza partycja zewnętrznego dysku kopii zapasowej HFS+ jest wyposażona w bootowalny klon woluminu startowego, a większa partycja jest używana do tworzenia kopii zapasowej pamięci TM, ponieważ Mac wtedy w ogóle nie działa powinien zaczynać się od klona.
Najlepiej więc mieć odpowiedni (mniejszy) dysk SSD pod APFS z bootowalnym klonem systemu, który jest regularnie tworzony przez CCC lub podobny (chociaż można wykluczyć „foldery z danymi roboczymi” i tym podobne z klonu startowego CCC, aby keep it compact keep) i dodatkowo normalną kopię zapasową TM na innym zewnętrznym dysku HFS+, zwłaszcza dla wszystkich danych, które nie są „istotne dla startu”. Lub?
Wprawdzie brzmi to nieco bardziej skomplikowanie niż było to możliwe i praktyczne przed Mojave, ale wydaje się logicznym wnioskiem w tym momencie.
Proszę mnie poprawić, jeśli widzę tam coś fundamentalnie nie tak...
Cześć Piotr! Zrozumiałem artykuł, że tworzenie kopii zapasowych na dyskach APFS za pomocą Time Machine jest problemem. I dlatego oczekujesz nowej wersji Time Machine, która może również kierować na wolumin APFS. Ale nie mam zainstalowanej Cataliny i nie mogę wypróbować jej w praktyce... może zadziała. Artykuł pochodzi z sierpnia 2019 r. i może już być nieaktualny, ponieważ Catalina pojawiła się później.
Dokładnie tak to zrozumiałem. W związku z tym pomyślałem, że nie powinno być ani powodować problemu, jeśli sformatujesz dysk wewnętrzny (!) Mac APFS: Zapisujesz kopię zapasową TM STAM NA dysk zewnętrzny, co z kolei z powodów wymienionych najwyraźniej pod adresem przynajmniej na razie nie powinien (również) być sformatowany w formacie APFS, ale w formacie HFS+.
Ale jeśli zewnętrzny dysk twardy NIE jest sformatowany w formacie APFS, aby otrzymać kopię zapasową pamięci TM, oznaczałoby to oczywiście, że nie można skonfigurować na nim partycji, z której komputer Mac (Mojave lub nowszy) może się również uruchomić, jeśli dojdzie do najgorszego ( ponieważ wtedy potrzebuje woluminu rozruchowego APFS...).
Jak rozumiem, oznacza to, że JEDEN zewnętrzny „dysk kopii zapasowej” (na którym znajduje się około 1 partycji TM i 1 wolumin startowy partycji) już nie wystarcza, ale potrzebne są 2 z nich (jeden dedykowany dla TM i jeden dla/a start volume), jeśli wewnętrzny dysk już tego nie robi...
Wydaje mi się, że sensowne jest partycjonowanie dysku sformatowanego w formacie APFS (na którym nie mają być tworzone kopie zapasowe TM) lub tworzenie na nim woluminów APFS (jako rodzaj „quasi-folderu”), to kolejne pytanie.
Ach ok! Ale wtedy możesz podzielić swój jeden dysk twardy, prawda? Wtedy miałbyś dwa tomy, na których Time Machine mógłby tworzyć kopie zapasowe. W takim przypadku partycjonowanie może mieć więcej sensu... ale to tylko uczucie. :D Może jeszcze nie przyzwyczaiłem się do woluminów APFS. :D
Witam,
następujące pytanie: miałem partycję HFS+ na dysku HDD/1TB. Zostało to stworzone za pomocą Hard Disk Utility. wyłączony. Jak mogę dodać tę pustą partycję do już istniejącej partycji, z którą pracuję jako normalne miejsce na dysku?
Wielkie dzięki za pomoc. Piotr
Cześć Piotr! Wydaje mi się, że masz włączony „normalny” wyświetlacz, który pokazuje tylko „Woluminy”. Powinieneś kliknąć pierwszy przycisk na górnym pasku. Tam możesz przełączać się między „Pokaż tylko woluminy” i „Pokaż wszystkie urządzenia”. Wybierz „Pokaż wszystkie urządzenia”, a następnie kliknij najwyższy poziom dysku twardego, a następnie kliknij „Wymaż”. Teraz wszystkie istniejące woluminy na dysku są usuwane i tworzony jest tylko jeden, który następnie ma ponownie pełny rozmiar.