Alternatywy dla zarządzania i edycji zdjęć Apple Aperture

6 odpowiedzi na „Alternatywy dla zarządzania i edycji zdjęć Apple Aperture”

1. 

   Chrześcijański Gut

   16 lipca 2014 o 16:30

   Fajny skład, wygląda bardzo kompletnie - dzięki za to.

   Z mojego punktu widzenia we wszystkich porównaniach brakuje migracji istniejących danych:
   Jeśli pójdziesz z minimalnymi wymaganiami, możesz wyeksportować oryginał (RAW) + wynik końcowy i przynajmniej zachować struktury folderów i być może tagi. Jest droga z Aperture do Lightrooma.

   Całkowicie niemożliwe wydaje się jednak przyjęcie przepisu na późniejsze ponowne wykorzystanie dokonanych zmian. Na przykład, jeśli chcę ponownie zoptymalizować trzyletnie zdjęcie do konkretnego wydruku, mogę ręcznie odtworzyć stare zmiany i mam nadzieję, że zbliżę się do starej edycji tak blisko, jak to tylko możliwe. Wciąż jest miejsce na ulepszenia!

   odpowiadać
   1. 

      sir appleot

      16 lipca 2014 o 16:41

      Cześć Christianie! Tak, naprawdę mogę ocenić tylko bezpośredni proces eksportu i importu dla Aperture do Lightroom (widziałem, jak działa eksport i import tutaj w poście na blogu wyjaśniono). Nie mam żadnego wglądu w inne programy. Ale nawet z Aperture, gdzie można wyprowadzać nawet dane XMP, przejmowane są tylko bardzo proste edycje, takie jak przycinanie lub obracanie. Nie ma 100% przejęcia. Googlowałem to przez długi czas. Można mieć nadzieję, że Apple może również umożliwić ulepszony eksport danych z ostatnią aktualizacją, która dopiero nadejdzie, ale tak naprawdę w to nie wierzę.
      W przypadku późniejszego wyeksportowania zdjęć, wyeksportowałbym wszystkie kopie robocze jako dane TIFF o wysokiej rozdzielczości, aby były bezpieczne. Wtedy nie możesz już obracać elementów sterujących, ale przynajmniej możesz wyeksportować zdjęcie dla klienta, które wygląda w skali 1:1 tak. W przypadku zmian pozostaje tylko majstrować przy kopii roboczej Aperture w Lightroomie.

      odpowiadać
2. 

   Chrześcijański Gut

   16 lipca 2014 o 17:49

   Och dziękuje. Dzieje się trochę więcej niż myślałem. Spojrzę na to.

   odpowiadać
3. 

   Rolfa Andreasa Zella

   6 sierpnia 2014 o 16:56

   Bardzo dziękuję za ten przegląd. Nie tylko zaoszczędziłem mi kilka godzin czasu Google, ale także pomogłem skupić się na poszukiwaniach nowych ustawień workflow (mój obecny ulubiony plan B: LR głównie do zarządzania zdjęciami, DXO do obróbki obrazu). Opowiadasz się – z dobrych powodów, które rozumiem – za LR jako alternatywą. Jako poprzedni użytkownik Aperture nie mogę nie zgodzić się z zakresem funkcji i stabilnością oprogramowania. A wygląd i styl Windows, który LR przenosi na ekran, też mnie nie zabije.
   Ale (tak, bardzo niemieckie ale): Nie wydaje się, aby wymagało to wiele proroczych darów, aby uniknąć obaw, że z LR 6 lub przynajmniej jego następcą, nieograniczone nabywanie licencji użytkownika nie będzie już możliwe.

   Ty też wydajesz się być trochę nieśmiały w stosunku do „modelu wynajmu” Adobe. Właśnie w tym momencie pojawiają się moje obawy: wybierając Aperture ponownie poparłem konia, który miał dobry start po nieudanym starcie (o rany, musiałeś cierpieć na początku), a teraz (no, nie do końca nagle) wycofuje się na długo przed linią mety, ponieważ zespół wyścigowy chce zobaczyć biegające zupełnie inne konie. Moje zobowiązanie: około 50000 XNUMX obrazów w bibliotece, która może jeszcze wspiąć się na półkopułę Mac's Yosemite, ale prawdopodobnie nie będzie już doceniana przez jej następcę.
   A teraz mam „wyjść za mąż” po raz drugi. Tylko po to, by po krótkim czasie dowiedzieć się, że od teraz mogę wynajmować tylko moją pannę młodą? I że ześle mi diabła, jeśli nie będę chciał jej dalej zatrudniać? Ten tak zwany „czynsz” to farsa. W każdym wynajmowanym mieszkaniu mogę spakować meble i przewieźć je do nowego miejsca zamieszkania, jeśli chcę się przeprowadzić. Ale nie mam żadnych mebli w Aperture ani LR. Mam bazę danych - w zastrzeżonym formacie - nawet jeśli rzeczywiste dane obrazu są tylko przywoływane w uroczych folderach Findera, które przenoszę jak przenoszenie pudeł tam, gdzie chcę. To paskudne uzależnienie mnie napędza.

   Każdy, kto tworzy oprogramowanie, powinien być wynagradzany za swoją pracę. Bez pytania. Jako dziennikarz żyję też z tego, że inni honorują moją służbę, a nie „przejmują jej za darmo” przez C&P. Ale wtedy musi być dobrze. Nie mogę oczekiwać, że moi klienci zobowiążą się do mnie poza zamówionym posiłkiem w taki sposób, że za każdym razem, gdy zmienią usługodawcę, potężny rozstrój jelit wyłącza ich z działania.

   Moim zdaniem nie chodzi tylko o przetrwanie migracji z Aperture do LR przy jak najmniejszym ubocznym uszkodzeniu metadanych. Jeszcze bardziej ekscytujące pytanie brzmi: Jak mogę stworzyć własną własność (moje dane obrazu), w tym wszystkie dodatkowe informacje, które mam automatycznie, półautomatycznie i ręcznie, tj. w pocie czoła „przyczepione” do plików obrazów, tak integralne, że mogę przedefiniować przepływ pracy/oprogramowanie w dowolnym momencie, jeśli poprzedni proces już mnie nie satysfakcjonuje – czy to dlatego, że Apple najwyraźniej jest szalenie zdeterminowany, by pożegnać się z klientami biznesowymi, przynajmniej po stronie oprogramowania, czy to dlatego, że z czasem znajduję inną pannę młodą, bardziej atrakcyjną znalezisko jako ten, któremu dałem słowo tak na czas, kupując licencję na oprogramowanie.

   A więc, Sir Apfelot, czy ma pan jakieś sugestie, w jaki sposób możemy odzyskać kontrolę nad naszą własnością intelektualną/cyfrową (dane obrazu)? Właśnie nad tym zastanawiam się, kiedy wyjdę z głowy na temat „operacyjnych” minimów migracji z punktu A do punktu B. Dojedziemy jakoś.

   Moje wrażenie: Z mojego punktu widzenia, firma Aperture przekonała się, pomimo wszystkich swoich dobrze znanych słabości, do ciągłego przepływu pracy: obrazy RAW, opracowane zgodnie ze standardowymi lub indywidualnie regulowanymi parametrami, organizacja zdjęć (słowa kluczowe, georeferencja, ocena, struktura folderów, itp.) wykonane, przetwarzanie obrazu według wymaganych motywów graficznych zgodnie z przeznaczeniem, wyjściem (druk, sieć, fotoksiążka, Bóg wie co).
   Ale to właśnie to „centrum handlowe w jednym miejscu” okazuje się teraz pułapką. Spójność nie wydaje się możliwa bez zastrzeżonego kodu oprogramowania. I utknąłeś w pułapce producenta na myszy.

   Czy zyskamy więcej wolności, jeśli cały proces zostanie ponownie rozłożony na inne oprogramowanie? A gdzie powinny znajdować się interfejsy, aby nadal uzyskać jak najpłynniejszy przepływ pracy?

   odpowiadać
   1. 

      sir appleot

      6 sierpnia 2014 o 17:05

      Witaj Rolf Andreas!
      Tak, zgadzamy się w większości punktów. :) Oprócz przejścia do Lightrooma, może pojawić się również opcja oczekiwania na nową aplikację „Zdjęcia” firmy Apple w Yosemite. Myślę, że na pewno będzie dużo lepszy niż iPhoto, ale czy może (lub będzie) konkurować z Lightroomem i Aperture z funkcji Pro, nikt nie zgadnie. Ale jestem pewien, że przejście z Aperture na „Zdjęcia” zadziała stosunkowo dobrze, jeśli Apple czegoś nie schrzani.
      Bardziej interesuje mnie „centrum handlowe w jednym miejscu”, o którym wspomniałeś… a Lightroom radzi sobie tam całkiem nieźle. Istnieje również eksport do usług drukowania zdjęć i fotoksiążek.

      Aha, a tymczasem firma Adobe opublikowała również przewodnik PDF w języku angielskim, w którym wyjaśniają, jak umieścić swoje zdjęcia Aperture tak elegancko, jak to możliwe, w Lightroomie. Ten Pobierz link do pliku PDF. Być może będziesz musiał poczekać trochę dłużej, ponieważ Adobe informuje, że pracują tam nad programem, który zautomatyzuje przepływ pracy dla zmiany. Z 50.000 XNUMX zdjęć byłaby to z pewnością ładniejsza alternatywa niż ręczne klikanie przez dżunglę zdjęć. :)

      W przeciwnym razie trzymam kciuki, że niedługo będziecie mieć swoje masy fotograficzne pod nowym dachem. :)

      Pozdrowienia z Północnej Hesji!

      odpowiadać
   2. 

      Henz

      5 października 2016 o 13:21

      Witaj Rolf Andreas,

      Czy mogę wiedzieć, jak rozwiązałeś problem? Gdzie teraz mieszkasz ze swoimi ponad 50.000 XNUMX zdjęć?
      LG, Henryk

      odpowiadać